Affet(me) Bizi Çocuk

Oysa gu¨nu¨mu¨z c¸ocukları oynayamıyor ki… Kapalı kapılar ardında, beton duvarlar ic¸inde bu¨yu¨yorlar. Onlara "Apartman C¸ocugˆu" diyoruz, sokak c¸ocugˆu demesinler diye… Bir zamanlar sokaklarda o¨zgu¨rdu¨k. C¸amura bulanan ellerimizle top oynar, aks¸ama kadar kos¸turur, ter ic¸inde kalırdık. Eve girmek, ancak ac¸lık hatırlatınca aklımıza gelirdi. Yemegˆimizi hızla yer, s¸imdi cu¨zzamlı muamelesi go¨ren sokaklara yeniden kos¸ardık. Peki ya s¸imdi? C¸ocuklar, sokak oyunlarının nes¸esini, dizleri kanayan bir c¸ocugˆun gu¨lu¨msemesini tanıyor mu? Yoksa onlardan c¸aldıgˆımız c¸ocuklugˆu, go¨rmezden mi geliyoruz?