Asoya Peyven Sermest

gazin
li yarê

yan were
însafê canî
bêzar nezarîne,
peyvên eşqê li min
heram neke tu; yan jî
bibe gul, da ku ez bizanibim
bibim xar, bibim kelem, min bide
şermê/yan bibe keçikeke xewneşevî bikişe
paşika min, yan jî min di xewnên şevan de hişyar
neke, bila mirina sîkoneyî tev li emrê min nebe/ yan were
bi şêla Lîlîtûya Somerî, bi xezeba wê pîreboka cêc a "No"
ya evînkuj; yan jî bihêle ez bibim bayekî xemdiz, bi her
piçikên xwe hembêz bikim bejna te ya mûyane
ya demdiz/ yan were bi maçeke harenarî min
di hilma xwe de bijenîne, yan jî di binê
ewrekî sayî de min ji dojeha xwe re
bike miriyekî nenas/ bila qijikê
gewdeberate laşê min ji hev
biçirînin, bila bi xwîna
min çîlik bide ew
riwekên ziwa,
xem nîne
ey yar