Aynada Arbede

iliklerime dek daraldın kapı
aşk ki kovuğumda dar meydan
canımı sıvazlayan derin yontu
çöle sığıntı bir yelkenim; sağır.
ovdum tenimi sabrın mermeriyle
kurmaca yalnızlık bu etimi kavuran
karanlığa gövdeyim sabana koşulmuş
gözlerimin fırınında daraldın kapı.
tüketti öyküsünü tanrı; kırgın.
saat ayarı mıyım küs pencerelere?
sırtımda acının ulusu, aynada arbede
özlem dönencesinde daraldın kapı.
hüznün ayazı bohçalanır; çığlığım paslı.
sahi neden şiirime dolandın kapı?