Ben ve Yalnızlık

Yas¸amın dili as¸ktır, hayatın üslubu sevgi. I·yiliktir evrenin adaleti ve s¸efkattir dogˆanın nezaketi. Yalnız bunlarla olus¸andır insan. Olus¸um özüyle yas¸ayan insan, yalnızlas¸andır insan. Geride ne kalırsa ona ait olmayandır. Öldür be dostum içindeki kin ve nefreti, kurtul sana ait olmayan kötülüklerden. Kır bu zihniyet zincirin sinirlerini ve özgür et hayalinin tütüldügˆü bu belirli diyarlardan. Özüne dön ve yalnızca insan ol yani yas¸a- mın dili, hayatın üslubu, evrenin adaleti ve dogˆanın nezaketi. Evrenin vasfettigˆi mas¸uk ol. I·çindeki evrenleşmiş as¸kı bul ve yas¸a dıs¸ındaki evrenle bu as¸kı. Yani her s¸eyi sev. Affet önce kendini iyiliklerle, sonra s¸efkatli bir dogˆa anne gibi tüm insan ve canlıları kucakla. Arındır kendini as¸k kars¸ıtı olan her s¸eyden. As¸k dıs¸ında hiçbir güç dayanamaz çünkü sonsuz bir yas¸ama es¸lik etmeye.