Bu Benim Ütopyam

Ben bir ütopyayım... Olmam gereken yerde hiç olmadım, olmuş gibi anlatıldım hep.
Muhammed Demirin ikinci şiir kitabı Bu Benim Ütopyam, çağdaş insanın varoluşsal sorgulamalarını samimi bir dille kaleme alıyor. Şair, gerçekle hayal arasında sıkışmış modern insanın portresini çizerken, okuyucuyu kendi iç dünyasına bir yolculuğa çıkarıyor.
Bu kitapta ütopya, kaçılacak bir yer değil, ulaşılmaya çalışılan bir ideal olarak karşımıza çıkıyor. Ben İzmir Değilimden Olmak Ve Olmamak Arasındaya uzanan şiirler, aidiyet sorunu yaşayan modern insanın duygularını dile getiriyor. Şehirlerde yaşayıp hiçbir yere ait hissetmeyen milyonlarca insanın hikayesi bu dizelerde yankılanıyor.
Kitabın en etkileyici yanlarından biri, babalık temasının işlenme biçimi. Mustafa Ayaza ve Elif Naza ithaf edilen şiirler, bir babanın çocuklarına söyleyemediği sözleri poetik bir samimiyetle buluşturuyor. Ben Bir Öğretmenim şiirinde ise meslek kimliği, insanlığa karşı sorumluluk olarak ele alınıyor.
Demirin dili, gündelik konuşmanın doğallığını felsefi derinlikle birleştiriyor. Sessiz romanlar yazıyorum kafamda derken, hepimizin içinde yaşadığı o sessiz çığlıklara ses veriyor. Her şiiri, varoluşun farklı bir yüzünü aydınlatan bir ayna gibi.
Bu Benim Ütopyam, sadece şiir kitabı değil, aynı zamanda modern insanın ruh halinin haritası. Okuyucuya hazır cevaplar sunmak yerine, doğru soruları sormayı öğretiyor. Çünkü bazen anlam, cevaplarda değil, cesurca sorulan sorularda saklıdır.
İlk kitabı Bu Benim Dünyamla başlayan şiir serüvenini Bu Benim Ütopyamla derinleştiren Muhammed Demir, Türk şiirinde güçlü bir sesle varlığını sürdürüyor.