Bütün Şiirleri 7: Akıl Karaya Vurdu

Müzelik Şiir

Putların gölgesinde dans eder akbabalar
Söz sokakta dolaşır, öz zindanda çabalar
Atılan ucuz tafra selamlar, merhabalar.
En temiz topraklara gül eksem mantar biter.
Yollar sırat köprüsü, durmak düşmekten beter.

Kaybettim mesafeyi, zamandan uzaklaştım,
Sevgi diye sarıldım, isyanla kucaklaştım.
Ne kendimden kurtuldum, ne kendime yaklaştım.
Toprağın üstü mezar, zevke dalmış ölüler.
Can sıkmaya yetiyor canlı kalmış ölüler.

Fuhuş yuvası sanki en görkemli binalar,
Çamur evlat doğurur taş yürekli analar.
Resmen hak tevzi eder hakkı boğan canavar.
Koşanlar, yarışanlar... Dehşet ötesi dehşet,
Akıl karaya vurdu, gırtlağı geçti vahşet.