Ester

Şehrin kıyısına vurmuştu suskunluğumuz bizi

Baltık mimarisi bir kafede sen ve ben

Yasa dışı sevmeye yorgun ayaklarımız dinlenirken

Masada ilk ikram ellerimizdi

Masanın iki ucunda kavuşamadığı için karıncalaşan parmak uçlarımız

Şimdi nehrin kıyısındaki, yaşlı hasta elma ağacına yaslan Ester!

Adem ile Havva'nın cennetten kovulmuş yasını tut,

Yaprak ve su hışırtısını dinle, al bir elma ısır

Ne dünya cennet olacak, ne de biz yılgınlık yiyenlerden.