Gül Taştan Ağır

Yolları anladım, göğü tanıdım
Suyun aklından çıkmadım hiç
İçi oyulmuş uzun bir kederden
Kalbime akan ırmaklar bilinsin

Dünya bir gülden düşen sözler
Yapraklardı solmuş senin'çin
Çok isterdim evlerin boşluğu
Ben gidince büyürmüş densin