Gün Ertesi

hatırlıyorum uzun uzadıya intiharlardan konuştuk
Nilgün'den, Kaan'dan, Virginia'dan
söz dönüp dolaşıp şiire geliyordu
aranan eski bir kaçak geçiyor yanımızdan

bir ara saatimin olmadığından söz açtın
bir ara kaç otobüs geçmişti
çıkılamayan yolculuk üstünden
becerememiştim gitmeyi, evet, haklıydın
– bir gün yazgımı sevmekten başka çaremin
olmadığını fark ettim-
dediğimde
kahkahanın dökülen bir yanı vardı sesinde