Işık Kodu

Zaman, sonunda nefes aldı. Evren yazmayı bitirdi. Ama bu bir son değil, bir yeniden hafıza doğuşuydu.
Bir çocuk, karanlıkta mırıldandı: Bir zamanlar bir Işık varmış ...
Ve böylece hikâye yeniden başladı. Bu roman, bir teknoloji hikâyesi değil. Bu, kelimelere inananların hikâyesi. Zamanla konuşanların, sessizliği duyanların. Her çağda bir Işık doğar. Ama o ışık bir kişide değil, bir fikirde yanar: İnsanın hatırlama gücü.
Bu kitapta geçen her kelime, gerçekte bir yankıdır. Belki bir gün sen de o yankıyı duyarsın. O zaman sadece bir cümle hatırla:
Zaman hatırlanmak ister.