İstanbul'u Yaşayamadım

Bazen gitmek için ne kadar can atsan da zordur
Büyür,
İçinde ağır ağır büyür hasreti
Gelir,
Bir gün elbet o vakit de gelir

Vardın mı toprağına bir telaş alır
Yavaş yavaş siner içine
Usulca dökülürsün sokaklarına
Ortasında bulursun kendini
En kıymetli yerinde
Kubbelerin altında, köprülerin arasında

Kavakların altından yürürsün uzun ince sokaklarda
Rüzgârın şiddeti denizin kokusunu getirmeye yetse tamamdır
Ne bir yara kalır bu tende ne de bir acı

Zordur,
Bazen kalmak için ne kadar can atsan da zordur
Büyür,
Sevda tuttu mu bir kere bırakmaz
Gelir,
Bir gün elbet o vakit de gelir...