Köseği

Cleopatranın altın iğneleri
Göğsünü deler bulutların kan revan.
Islanmaktan korkmaktır tek zaafımız.
Pamukta fasulye çimlenir, betonda insan.

Karış karış beton, çimento ellerimiz,
Giriş kat ucuz; en son çıkar enkazdan.

İnsanlar demir çubuk, bir eğe gibi evler
Sinmiş öncekilerin ufalanmış yüzleri,
Kapanmaz yarasına astar istiyor duvar.