Lawje

Demirden düşünceler sardı gecemi
Bu yorganıma çöken hasret midir bilemedim
Sen de bilmezsin
Hasret yakmamıştır senin genzini
Çökmemiştir hasret senin tek bir zerrene
Ben karşılarken ayın en karanlık yüzünü
Sokulursun en parlak simalara
Ben karışırken okyanusların en dipsizlerine
Senin ayaklarını dalgalar okşar
Bilmezsin sen yürekte sevda beslemeyi
Gözlerin güneşe bile besmelesizdir
Seni karanfilli sigaran sarhoş eder
Kızılcık şerbetini bilmezsin
Sevdanın karnı senin sokaklarına açtır
Uğramaz yine de gölgenin varlığından
Zehir zemberektir senin düşüncelerin
Sevda vurmadı seni hiçbir zaman
Bilmezsin