Mor Baharın Tomurcuğu

Bir çift sözle incinen yüreğimin yollarında, Bakmayın dalımızın kolumuzun budandığına, bakmayın küt kalan gövdemize. Gün gelir hiç ummadığınız bir anda patlayıverir tomurcuklarımız her bir yerinden. Dallarımız sonsuzluğa uzanır, kurduğumuz salıncaklarda masmavi çocuklar sallanır kim bilir? * * *

Yazıyla konuşmayı, yaşamla barışmayı yakalayan bir kahramanın öyküsünü okurken ilk kez epilepsi denilen gizemli dünyanın kapılarını araladım. Her şeyin yazıyla anlatılacağına inanan biri olarak böyle bir dünyada duyguların kaleme alınmasının ne kadar zor olduğuna şahit oldum. Kısacası; ölümle yaşam arasındaki ince çizgide yaşadıklarını kendine has üslubu ile cesur-ca sorgulayan ve içindeki suskunluğu başarıya taşıyan bu kalemden çok şey öğrendiğimi söy-lemek istiyorum. Nice başarılar paylaşma dileklerimle yolun açık olsun.