Müstakil Beden

Yaklaşıyorduk iskeleye, hislerimizden uzaklaşırken
Eminönü burun deliklerimize asılıyordu
Pruvaya vuran ay gözümü aşırıyor
Ve ne de güzel ekmek arası balık kokuyordu
Köprü tırabzanından geçtik
Vakit bir hayli geçti
O an sevgililerin ilk öpücüğü birbirinin dudaklarına değil
Kadehlerine eğildi.
Yaklaşıyorduk iskeleye
İstanbullular lambur lumbur iniyorlar
Onlar inedursun, kime âşık olduğu belirsiz bir balık ölüyordu
Anaç bir dalga kayalığa yaklaşan balığı her seferinde savurup atıyor
Kayalığın dibinde yeşeren yosun, balığın intiharını açıklıyordu.