Ne Mahalleymiş Be!

Kitap yazmak? Çok zordur, çok zor...
Hele anı yazmak! Sonuçta otobiyografi... Kendi anılarınızı kaleme alıyorsunuz, kendinizi anlatıyorsunuz.
Otobiyografiler öznel eserlerdir çünkü dediğim gibi anlattığımız kendimiziz. Tarafsız olabilmek, kanımca roman yazmaktan bile daha güç...
Otobiyografilerde yazar ve okuyucu arasında yakın bir ilişki vardır, roman okumaya çok benzemez. Okuyucu yazarın özeline girer, yazdıklarını onunla birlikte yaşar. Bir şekilde yazarın arkadaşı olur, dostu olur, çoğu yakınlarının dahi bilmediği yönlerini öğrenir.
Hem yaptıklarımızı, yaşadıklarımızı abartmamak, hem abartılı yaptıklarımızı vurgulamak ve bunu okuyucuyu rahatsız etmeden yapabilmek, yaşamımızı doğal halimizle anlatabilmek inanın kolay bir iş değil.
Ben elimden geldiği kadar gayret ettim. Elbette değerlendirmeler, siz sevgili okurlarıma, dostlarıma aittir.
Buyurun mahalleme. Buyurun yaşamıma. Buyurun, misafirim, dostum, arkadaşım olun... Beraberce büyüyelim, birlikte yürüyelim, hep beraber gülüp, eğlenelim.