Nevrozlar

Sevgilim yataktan çıkar çıkmaz küçük adımlarla ilerledi; alt kattaki mutfağa gitmek için özür diledi ve bakış-larında, belki de yıllarca daima gördüğüm bir gülümsemeyle bir şey isteyip istemediğimi sordu; beni okşayarak sevdiği zamanlardaki gibi bakışlarıyla bana bir öpücük yolladı âdeta."
Syf.14

"Gündelik hayatlarında insanlarla uğraşmak zorunda kalmak gibi zor bir işin beraberinde gelen, bir çiçeğin gün batımındaki hâline benzeyen kırılgan ve göz kamaştırıcı bir bağlılığın ve tomurcuklarının gölgesinde gizlenen, bir aşkın ilk tohumlarını attığımız, içi tıpkı dikenli bir tacın sivri uçlarına benzeyen ve dudaklarımı solgun ve dolgun alnına değdirirken, yaşadığımız mükemmel duyguları ve bu dayanışma hâlini çok ama çok seviyor, yüzünde yüksek sınıflara özgü sevecen bir ifade okunan bu kadını anlamak istiyordum."
Syf. 27