Parktaki Sarı Işık

Tahta valizlere sığmayan,

Topraktan evlerdi gecekondular...

İç içe odalarında köyden getirilen eşyalar...

Yalnız bırakmazdı onları;

Ne komşular ne de kediler ve kuşlar...

Bir de kapı önlerinde zerdali ağaçları.

İnce dalları cansız yapraklarıyla.

Mahalleyi temsil eden zerdali ağaçları...

Uzaktan bakınca manzarasıyla büyüleyen.

Rüzgârda gurbet türküleri söyleyen zerdali ağaçları.

Unesconun korumadığı.

Çocukların meyveden saymadığı zerdali ağaçları...

Yeşilbayır yamaçları bir gün betonla dolacak.

O evler o ağaçlar birer birer kaybolacak.

Bildiniz mi burası nere?

Bayındırda bir kenar mahalle.

Kendi halinde bir tepe, adı Zerdalitepe.

Yarınlara ne kalır bilinmez.

Hatıralardan silinmez.

Zerdalitepenin şifresi,

Bilinmiyor, bilinmez.