(S)empati

Binbir çabayla yolun sonuna gelinmiş,yaşlılık kapıya dayanmıştır. Dün gencecik biriyken, titrek bir yaşlı oluvermenin hüznü eklenmiştir hepsinin üstüne. Ya çevresinin umursamaz, hoyrat davranışı... Kişiliğinizin örselenmeğe başladığını görmenin üzüntüsü... Ayak altında dolaşmanızı yasaklamak isteyenlerin mırıldanmaları... Başkalarına yük olmağa başlamanın ezikliği... Peki o dostlar nereye gidiverdiler birden? Niye suskun şu telefon? Niye çalınmaz oldu o kapı?.. Ya çocuklar, çocuklarımız?.. Büyük umutlarla geleceğe hazırladığımız, hastalandıklarında başlarında heyecanla beklediğimiz, küçük başarılarını bile sevinçle karşıladığımız, dünya güzeli çocuklarımız... Biz farkında olmadan ne çabuk büyüyüvermişler?
Dr. Hidayet Sayın, tıp, edebiyat ve tiyatro alanlarındaki birikimlerini, naif bir dille denemelerine aktarırken, okuyucuyu keyifli bir yolculuğa çıkarıyor.