Sade Suflör

Ne yaşasam arşe, kül ve sedef manevra
O şapkasından çağıldayan kızla ceviz arasında
Titreşen öç, o kırışıklarına hayran ikindi
Çisentiyi cinayetim biliyor bütün kasaba
O selamı balıkları şımartan söğüt, ne varsa
Simsiyah bir ıslığa kalıyor leylak nöbeti
Ne kadarsa kıvrılmış paça, yırtık akşam
Tam o cüssede tanrı ve gülüyor bu tıknaz oyuna
Kan gibi pıhtılaşan zekâsından
O cılk sabrın yamaçlarına yuvarladığı çığla.