Safahat

Şüheda gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar... O rüku olmasa, dünyada eğilmez başlar, Yaralanmış temiz alnından, uzanmış yatıyor; Bir hilal uğruna ya Rab, ne güneşler batıyor! Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker! Gökten ecdad inerek öpse, o pak alnı değer. Ne büyüksün ki, kanın kurtarıyor Tevhid'i... Bedr'in aslanları ancak, bu kadar şanlı idi... Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın? "Gömelim gel seni tarihe!" desem sığmazsın.

Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber, Sana aguşunu açmış duruyor Peygamber.