Sevgili Seccadem

Sevgili Seccadem,
Ne çok zaman olmuş görmeyeli seni, biraz buruşmuşsun, biraz kırıksın, biraz da tozlusun. Ne yapayım da iyileştireyim seni? Nasıl gönlünü alayım? Rabbimden af dilemem gerek önce biliyorum, anlıyorum. Ey gönlü kırık seccadem, sen benden daha iyi bilirsin, Rabbim beni bağışlayacak mıdır?

Dolabımın en kuytu köşesini sana ayırdığım için biraz kırgın biraz da üzgün olmalısın bana, haklısın da. Bunu yapan benim sana, seni umursamadan karanlığa bırakan benim. Şimdi bana küssen de kızsan da diyecek bir tek sözüm bile yok.

Sana söyleyecek, anlatacak hiçbir şeyim yokmuş benim meğer onu anladım. Kendimi savunacak, kurtaracak hiçbir şeyim yokmuş, başımı secdesiz bıraktığım her an, ne kadar da yoksulmuşum ben, zenginliğimi maddiyatta arayan ben, bu kadar bolluğun içinde yoksul kalan ben, nasıl da yalnız bırakmışım seni?