Şiirin Kitabı – Bir Yakışıklının Anatomisi

En çok fötr şapkası
Daha sonra elbiseleri
Birde kol düğmeleri daha çok
Ayakkabısı elbisesine
Kravatı gömleğine
Bir bütünlük içinde; arzı endam.
Tıraşsız görmedim ben hiç onu
Birde başındaki kele aldırmaz
Sürekli bıyıklarını boyardı
Her tabaktan yemek yemez
Her bardaktan su içmezdi
Tam bir müşkülpesentti.
Nerde bir çeşme görse
Ya suyunu içer ya elini yıkardı
Arka cebinden çıkarttığı mendille
Ellerini kurular bir ağaca bir çalıya
Nereyi bulsa mendilini asardı
Çoğu kere unuturdu astığı yerde.
Farklı bir yapısı vardı, yaradılıştan
Dalgınlığı unutkanlığı ona keza
Kimisi yalnız kendisi için yaşadı diyor
Kimisi çok fedakâr, digergam
Âdemoğlunun kusursuzu vakıa değil
Oda bir insandı herkes gibi başka bir şey değil.