Sıkıntı

Gözlerini yetmediğin iklimlere açacaksın
yok yollara itecek seni itirazın kara yazgısı
kaygıyla coşkunun aşkın yataklarından
sebebin hissine akacaksın
ilk liman geride kalacak
loş ışıklara kızıl seslerle dokunacaksın
uykuların kovulacak geceden
incelen sevgilerden irin akacak
kilitten bahçeye yarım mısra
içinde bir yerde haykıracak
geçtiğin yollardan bir kez daha
alazla sevişen karın karık tenli rüzgarın
gamalı tarih haçlarıyla kalbi deşilmiş düşüdür
siyah bir beyaza dokunsa ilk önce gül sızlar
gül gölgesinde ağlasa beyazlığından utanır kara