Sonsuzluğun Mavi Çiçeği

Ben sık sık iyileşirim
Çiçekler soğurur yaşam sularını benim kanımdan
Çiçek vebası oluruz birlikte, bulaşıcı bir güzellikle
Dokunduğu yerde bir şarkı bırakır karçiçekleri
Çiçek vebası olan herkes bilir bu ezgiyi
Kurtuluş yoktur, kasıklarınızda güller çatırdar
Her tomurcuk kutsal bir yıkım olarak
Büyüdüğü gövdeye kan tükürür ay kırmızı
Sessiz büyücülerdir orada sarmaşıklar

Ben sık sık iyileşirim
Çünkü beni boğan sarmaşığı evlat edindim