Umutlar Yeşil Açardı

Türkü türkü ılık rüzgâr
Ay doğarken üstüme
Gökyüzü kapanır yüzün açardı
Dar gelirdi yüce yaylalar bana

Süzülürdü akşama doğru güneş
Gecenin koynunda düşler uykusu
Sabahın soluğunda
Oturur yüreğine gerçeğin
Yüzü

Son kuşlar da uçup gitti
Güz bahçemizden
Kapımıza dayandı hiçbir
Yere çıkan yolların ucu

Her gönül yarası
İzler bırakır
Her bahtın karası
Tütün kokusu acı göz yaşı
Gönlünde aşılmaz deniz bırakır