Vahap

Gurbetin şantiyesinden tasarım atölyesine; karakolun soğukluğundan tören salonunun ışıklarına... Vahap, töre, sınıf ve sınırlarla kuşatılmış bir hayatta onurunu ve aşkını savunurken; ırkçılığa, yargısız infaza ve böyle gelmişe direniyor. Denisayla kurduğu hayat, kaçışların değil, yeni bir toplumsal sözün başlangıcı: emeğin, dayanışmanın ve özgürlüğün sözü.

İlhan Kurnaz, güçlü gözlem yeteneğiyle gurbetçiliğin sosyolojisini romanın içine taşır: erkeklik, aile onuru, kurum şiddeti ve sınıf gerilimi sahici diyaloglarla, sinematografik bir ritimle anlatılır. Dil yalın; karakterler etten kemikten. Kurnaz, küçük insanların büyük tarihini kayda geçirirken belgesel tadı veren bir derinlik kuruyor.

VAHAP, gelenekle özgürlük arasında sert bir hesaplaşma; düşüp kalkarak büyüyenlerin, yeniden başlama cesaretinin romanı.