Yazgı

Çekirdeğinden ayrılmış mermi kovanı gibiydi. Suçsuzdu. Kurşunun işlediği cinayetin bedelini de çakıl taşları arasında paslanmaya terkedilerek ödedi.

Yıllardır böyle karşılanmayı mı arzulamıştı ne? Hayallerden sıyrılınca yarım kalan sevincin burukluğu yaman oldu. Ağladı... Ağladı... Ağladı...

Bir umudu vardı bütün yeislere meydana okuyan. Bir umudu... Kainat yas tuttu umudun ölümüne. Zaman durdu...

Bir roman...

Anadolu insanının yazgısı... Sizden biri... Belki siz... Beraber yaşayacak ve bir daha kimsenin bu yazgıya uğramaması için dua edeceksiniz.