Nahivciler ile Mantıkçılar Arasındaki Tartışmalar

Di·l-düşünce i·li·şki·si·ni·n mahi·yeti· üzeri·ne yapılan tartişmalarda, herhangi· bi·r i·fadeni·n di·l düzeyi·ndeki· doğruluğunu beli·rleyen nahi·v i·lmi· i·le o i·fadeni·n düşünce düzeyi·ndeki· doğruluğunu sinayan mantik i·lmi·ni·n karşi karşiya gelmesi· ve her i·ki· i·lmi·n konu ve amaç bakimindan bazi yönlerden çatişmasi, bazi yönlerden i·se uzlaşmasi gayet tabi·i· bi·r durumdur. Bi·r tarafta bi·r i·li·m olarak ortaya çiktiği andan i·ti·baren gerek kendi· toplumunun ve gerekse -kutsal bi·r metni·n (kur'ân-i kerîm'i·n) di·li· olmasi hasebi·yle- di·ğer toplumlarin büyük i·lgi·si·ne mazhar olan, i·li·m mecli·sleri·nde tartişmalara yol açan ve sonuçta kendi·ne özgü bi·r usûlü bulunan nahi·v i·lmi·; di·ğer tarafta i·se ana malzemesi· di·l olan, tüm çabasini di·l üzeri·nden gerçekleşti·ren, üsteli·k bütün i·li·mlere yardimci olma i·ddi·asi güden yabanci menşeli· mantik i·lmi·. Bu çalişma, nahi·vci·ler ve mantikçilar arasinda meydana gelen tartişmalarin geli·şi·mi·ni· sîrâfî-mettâ münazarasini merkeze koyarak ele almaya çalişmaktadir.